شیمی به عنوان یك دانش پایه، سایر رشته های علوم پایه (به جز ریاضی) و طیف وسیعی از سایر علوم تجربی و نیز علوم كاربردی را از خود متأثر كرده است و امروزه به درستی می توان ادعا كرد كه رشد دانش بشری، فن آوری، صنعت، رفاه، امور نظامی و … در هر جامعه ای بدون علم شیمی مقدور نمی باشد. اختصاص یافتن بیش از 37 درصد مقالات علوم محض در جهان به رشته شیمی این دانش را به عنوان نخستین رتبه در میان سایر علوم پایه قرار می دهد. شیمی در بعد كاربردی، گستره وسیعی از صنایع مولد كالاهای مصرفی، غیر مصرفی و پژوهشی در جهان را پوشش می دهد كه جایگاه منحصر به فرد این دانش را در حیطه صنعت نشان می دهد. به عنوان نمونه در سال 2000 میلادی شركت های نفتی و شیمیایی جهان با حدود 3300 میلیارد دلار فروش فرآورده های شیمیایی نخستین رتبه در میان صنایع دنیا را به خود اختصاص دادند. با تمام این اوصاف، شیمی دانشی است كه دارای جنبه های خوب، بد و حتی زشت و ناپسند می باشد. جنبه های خوب و مثبت این دانش در زمینه های گوناگون زندگی امروز نظیر بالابردن كیفیت زندگی با به كارگیری انواع فرآورده های شیمیایی آشكار است. جنبه های بد این دانش را می توان در افزایش بار آلودگی منابع آب، خاك و هوا دانست و جنبه های زشت این دانش در تولید و ساخت انواع سلاح های شیمیایی، تركیبات مخدر و یاری در توسعه و ساخت انواع تسلیحات كشتار جمعی هسته ای و میكروبی تجلی می یابد. مقدار و تنوع مواد شیمیایی بسیار زیاد است (بیش از 5 میلیون تركیب آلی طبیعی یا سنتزی) و هر روز بنا به نیاز یا برحسب پژوهش ها و اكتشاف های جدید این تعداد افزایش می یابد. در نتیجه طرز كار و آشنا شدن با خطرهایی كه از لحاظ ایمنی ممكن است این مواد به وجود آورند امری ضروری است. كسانی كه با مواد شیمیایی سر و كار دارند باید بدانند كه چه خطرهایی از سوی مواد متوجه آنهاست و چگونه از نظر ایمنی، خود را در مقابل آنها مصون نگهدارند. همواره از سوی كارخانه های بزرگ تولیدكننده این مواد و شركت های بیمه توصیه ها و استانداردهایی ارائه شده است كه باید كاملا از سوی افراد رعایت و بدون اطلاع قبلی از كار با آنها خودداری شود. آگاهی از خطرهای ناشی از مواد شیمیایی و آگاه سازی دیگران از آن بسیار مهم است. جهت تحقق این هدف سال هاست از سوی كشورهای صنعتی دنیا، به ویژه آنهایی كه از لحاظ تولید مواد شیمیایی بسیار پیشرفته اند برای كارخانه های تولید كننده ی مواد شیمیایی نشانه های استانداردی مشخص كرده اند كه روی ظرف های محتوی مواد شیمیایی نصب می شوند. این نشانه ها نشان می دهد كه این مواد چه خواصی دارند و چگونه باید با آن كار كرد. آموزش و نیز مطالعه خطرات ناشی از مواد شیمیایی برای تمام كسانی كه به نوعی با مواد شیمیایی سر و كار دارند امری بسیار ضروری است. هرگز نباید فراموش شود كه كار درست همراه با ایمنی است. از میان راه های گوناگون ورود مواد سمی به بدن، تماس پوستی بیشترین صدمات حرفه ای را در بر دارد. جذب مواد سمی از طریق استنشاق در مقام دوم قرار دارد. ورود مواد سمی از دهان یا بلعیدن به جز موارد ویژه، از احتمال كمتری برخوردار است به همین دلیل است كه بیشتر تجهیزات حفاظت فردی شامل دستكش مناسب، لباس و كفش محافظ، صورت پوش و یا عینك ایمنی و نیز ماسك های گوناگون تنفسی است. آنچه در كار با مواد شیمیایی در مقیاس ها و مكان های مختلف لازم و ضروری است به كارگیری مناسب و به موقع از این تجهیزات می باشد.